W styczniu bieżącego roku obchodziliśmy 150 rocznicę wybuchu powstania styczniowego, powstania, które trwale zapisało się na kartach historii Widawy. Z tej okazji odbyła się skromna uroczystość, podczas której, delegacje przedstawicieli samorządu z wójtem Jerzym Sylwestrem Woźniakiem na czele, druhowie OSP, harcerze i młodzież szkolna złożyli wieńce i zapalili znicze na mogiłach poległych za wolność.
Powstanie wybuchło 22 stycznia 1863 roku, kiedy to Centralny Komitet Narodowy ogłosił się Tymczasowym Rządem Narodowym i wezwał naród do powstania przeciwko Rosji. Powstanie styczniowe to największy w XIX w. polski zryw narodowy. Pochłonęło ono kilkadziesiąt tysięcy ofiar i w ogromnym stopniu wpłynęło na dążenia niepodległościowe następnych pokoleń.
Po zakończeniu powstania, Polaków dotknęły liczne represje m.in. konfiskata majątków szlacheckich, wysokie kontrybucje, kasacja klasztorów na obszarze Królestwa Polskiego a przede wszystkim aktywna rusyfikacja. Za udział w powstaniu władze carskie skazały na śmierć setki osób, a na zesłanie około 40 tysięcy, wiele miast utraciło prawa miejskie. Taki sam los spotkał też Widawę. W 1870 roku car Aleksander II, za udział widawian w powstaniu, odebrał jej prawa miejskie.
Tu, na widawskim cmentarzu znajduje się mogiła dwunastu Powstańców 1863 r., w której pochowany jest m.in. Jan Grabowski – felczer z oddziału Makarego Drohmireckiego, zesłany na Sybir, potem osiedlony w Tambowie, wrócił i zmarł w Widawie.
To dobrze że choć w skromny sposób, to jednak pamięta się o ludziach, którzy niegdyś walczyli o naszą wolność. Warto też przypominać młodym pokoleniom, gdyż większość Polaków niestety zapomina o historii swojego narodu. Wszakże przed wiekami Cyceron powiedział mądre słowa, że „Historia jest świadkiem czasów, światłem prawdy, życiem pamięci, nauczycielką życia”.
